Köpeğinizle daha küçük yaşta bile oynarken ağzındaki bir şeyi katiyen çekiştirerek almayın veya bunun oyununu oynamayın. Sert ağızlı olmasına ve avı çiğnemesine sebep olursunuz. Sıkmamaya alışması için en iyi yol, sert kıllı bir tahta fırçasını taşıtmak, onunla oynatmaktır.

Fırçayla oynarken getirmesi için attığınız zaman, fırçayı ağzına aldığında ondan biraz kaçarak ağzında fırçayla sizi kovalamasını sağlamaya çalışın. Durduğunuz zaman da yanınıza çağırın. Gelince BIRAK emrini vererek fırçayı elinize bıraktırın. Eğer bırakmazsa, kulağını kaldırıp içine üfleyin, burnuna üfleyin veya alt çene duduklarını dişleri üzerine bastırarak sıkın ve devamlı BIRAK deyin. Fırçayı zorla ağzından çekmeyin.
Yanınıza gelmediği takdirde katiyen kovalamayın. Kesin emirle yanınıza çağırın veya oyunu bırakın. Biraz sonra tekrar edin.

Kısa birkaç denemeyle köpeğinizin aport işini yapıp yapmayacağı belli olur. Eğer attığınızı getirmeye hiç niyetli görünmüyorsa o zaman zorlayıcı iki metod vardır.

Bu iki yoldan birincisi köpeğe biraz daha şans veren daha yumuşak bir yoldur. Yalnız bunda sizin biraz daha sabırlı olmanız gerekmektedir. Köpeğin alt dudaklarını dişlerine bastırarak ağzını açıncaya kadar sıkın. Bir yandan da devamlı APORT diye emri tekrar edin. Ağzını açınca fırça veya tahta parçasını ağzına koyup, elinizle de ağzından atamayacağı şekilde iki çenesini tutun. Aynı zamanda da okşayın. Bunu belki yüz defa tekrar etmeniz gerekebilir. Daha sonları elinizle ağzını tutmadan da ağzındakini bırakmayacaktır. O zaman tahtayı ona doğru uzatıp, APORT emrini tekrar edin. Uzanıp alınca okşayın. Yavaş yavaş mesafeyi açın. Daha sonra da bir kaç metre ileri atıp kendinize getirtin. Eğer bu metotla başarı sağlanamazsa o zaman, iyice zor kullanmak gerekecektir.

Köpeğinizin boynuna bir sıkma zincir tasması (eğitim tasması) takın ve boğazını iyice sıkacak şekilde kaldırın. Bir müddet sonra nefes alamadığı için ağzını açacaktır. O zaman bir yandan APORT diyerek, bir yandan da ağzına fırça veya tahtayı verin. Aynı anda zinciri gevşetin ve elinizle iki çenesini tahtayı atamayacağı şekilde tutun. Okşamayı ve yumuşak sözler söylemeyi ihmal etmeyin. Çok acımasız bir metod gibi görünmesine rağmen iki gün içinde neticeye varacaksınız. Tahtayı yere bıraktığınızda, APORT dediğiniz zaman eğilip almıyorsa o zaman, tekrar sıkma zincirini takın ve kayışını da zincire takın. Kayışı ayağınızın altından geçirerek APORT diyerek kuvvetli olarak çekin. Hayvanın başı zorlanacak ve ister istemez eğilerek tahtayı ağzına alacaktır. En kötü ihtimalle, bu metodla bir hafta içinde APORT ettirmeyi başarmış olacaksınız.

Köpeğiniz için bu tatsız olay çok kısa bir zamanda çok zevk duyduğu bir iş haline gelecektir.

Artık tahta veya fırçayı o farkında değilken, daha önce öğrettiğiniz el işaretleriyle hayvanı yönlendirerek aratabilir, buldurabilirsiniz. Büyük bir zevkle size getirecektir.

Ava başladığı zaman kuşu sıkarsa, hiçbir zaman dövmeyin. Bütün öğrettiklerinizi bir anda silebilirsiniz. Sert fırça en iyi öğreticidir.

Köpeğinizin eğitiminde balık oltası kamışı size zaman kazandırırken, köpeğinize de ondan ne istediğinizi anlatmakta yardımcı olacaktır.

Bir kamış oltası veya herhangi bir uzun kamışın ucuna bağlayacağınız üç metrelik bir misina ile bunun da ucuna bağlanacak bir tavuk kanadı, köpeğiniz için bir oyun olmayıp av öncesi en ciddi eğitimi verebileceğiniz bir araç olacaktır.

Yalnız, daha önceki derslerde öğretilen KAL, DUR veya STOP emrini, yavrunun çok iyi öğrenmiş olup bu emre tamamen itaat eder olması lazımdır.

Bu basit gereçle eğitim, köpeğinizin birçok defa ava giderek öğreneceği ve av heyecanı içinde daha uzun zamanda öğreneceklerini bahçenizde veya tarlada zamandan tasarruf ederek öğretmenize yarayacaktır. Tabii ki köpeğiniz bahçede av yapmasını öğrenecek değildir. Fakat, av sırasında karşılaşabileceği durumları ve dinlemesi lazım olan emirleri, benzer durumlar yaratılarak ve ne yapması gerektiği anlatılarak ilerideki avları için eğitilmesine, bu sistem yardımcı olacaktır. Kamış ve kanatla neler öğretilecektir?

1- Kuşun üstüne konarsa kaçıracağı,
2- Ferma durmayı,
3- KAL emrinin av sırasındaki kullanılışı,
4- Ferma duruşta biçim,
5- Yeni bir emir, YAVAAAŞ. Kuşa yavaş sokulmak,
6- Ferma sırasında avcı ne taraftan gelirse gelsin, fermayı bozmamak,
7- Yeni bir emir, (hızlı olarak) HAYDİ veya TUT diyerek kuşu kaldırtmak ve hemen arkasından KAL emriyle, kuşu kovalamasını önlemek,

8- Eğer bir arkadaşınızın misineye bağlı kanada ferma durmaya alıştırdığınız köpeği varsa, o ferma dururken sizin yavrunuzun da onun fermasının yanında ferma durarak onu “onore” etmesini öğretmek.
Bütün bu sayılanlar nasıl öğretilecek?

Köpeğiniz KAL emrini öğrenince siz de bu kamışa bağlı kanat eğitimine başlayın. Kanadı havada sallamaya başlayınca köpeğiniz de onu kovalamak için deli olacaktır. Bu oyuna heveslenmeyen hiçbir köpek yoktur. İlk başlarda fazla hevesli görünmezse, kanadı yanına bırakarak yavaş yavaş çekin. Sonunda buna dayanamayacak ve kovalayacaktır. Bir iki defa yakalamasına bırakarak iyice heveslendirebilirsiniz.