Çocuklarımız ve Biz

Çocuklarımız bizim can ciğer evlatlarımızdır. Geleceğine umut bağladığımız yarınlarımızdır.Her durumda ve her koşulda gözümüzden sakınırız. Tırnağının ucu,saçının teli incinmesin diye canlarımızı onların uğruna siper ederiz.Peki onları doğru yetiştiriyoruz  muyuz?

Bütün aileler çocuklarını geleceğe tam teşekküllü ve çok iyi yetişmiş olarak hazırlamak isterler.Aile koşullarının elverişliliği kadarınca güçleri yettiği sürece hiçbir şeyden eksik kalmasınlar diye uğraşıp dururuz. Tabii ki yetişemediğimiz zamanlarda olur.Bazen onlara yetişemediğimizi fazlaca ilgilenemediğimizi hissederiz.Onlara zaman ayırmak için zamanımızın kaçta kaçını kullanmalıyız?

Eskiden anneler evde oturur çocuklarıyla ilgilenirlerdi.Annelerin çalıştığı durumlar çok nadirdi ve çocuklar hep evde yetişirdi ama şimdiki zamanda artık annelerde iş hayatının içerisinde olduğundan çocukların yanında fazla kalamıyorlar. Çocukları anneanneler,babaanneler yetiştiriyor veya kreşte büyüyorlar. Bu şekildeki yetiştirme tarzı da sağlıklı çocuğun gelişimini olumlu yönden etkiliyor ama maalesef ailelerle fazla vakit geçiremiyorlar.Çoğu insanın benim çocuğumda böyle  dediğini duyar gibiyim.Peki bütün bunları aşıp çocuğumuzla nasıl kaliteli vakit geçirebiliriz?Hem çocuğum kreşte yetişsin bir şeyler öğrensin hem de aile kavramını unutmasın diyorsanız şu tavsiyelere içinizi rahatlamaya çözüm bulabilirsiniz:

1)Öncelikle hafta sonlarını ve akşam saatlerini elinizden geldiğince kıymetli yapmaya çalışın. Tabii burada hem anneye hem de babaya görevler düşüyor.

2)Çocuğunuzu dinleyin.Onun sorduğu soruları anlamaya çalışın ve çocuğunuzun anladığı dilden yaklaşmaya çalışın.

3)Çocuğunuzun davranışlarını övün. Onun davranışlarına karşı”Aferin kızıma ya da oğluma” diyerek cevap verin, alkışlayın, ödüllendirin.

4)Ödülleriniz hep maddi olmasın.Mesela”Ödevini yaparsan birlikte bisiklete bineriz” gibi..

5)Akşam yemeklerinde aynı sofrada oturmaya özen gösterin. Çünkü güzel sofralar,aile yemeklerin iletişimin en güzel yerlerinden bir tanesidir.

Yukarıda yazanlara elimizden geldiğince uymaya çalışırsak hem kendimiz için hem çocuğumuz için güzel farkındalıklar yaratabiliriz. Her yolun en sonunda ailede kesiştiğini unutmayalım…

Eda BİLİCİ

Güncelleme Tarihi: 21 Nisan 2013, 17:49