Büyükada, 30 Ekim 2011 Pazar günü ilginç bir konsere ev sahipliği yaptı. Konuklar uzaktan gelmişti. Üstelik onlar da ‘adalı’ydı.İsveç’in başkenti Stockholm’un Skeppsholmen adasından gelen ‘Barış Korosu’ Büyükada’daydı. Ada aşığı, sanatçı Oya İslimyeli onları ağırladı, San Pacifiko Latin Katolik Kilisesi’nde çok keyifli bir konsere imza attı. Üstelik sponsor ya da herhangi bir kurum da yoktu arkasında.

60 kişilik Barış Korosu’nun şefi Hans Rising ekibiyle kilisede yerini aldı. İslimyeli, “1 Eylül’de, Dünya Barış Günü’nde burada olmalarını çok istedim .Ancak, her birinin işleri nedeniyle bu mümkün olmadı. Ancak 30 Ekim’de bunu gerçekleştirebildik." dedi.

Konuklar,tarihî San Pacifiko Latin Katolik Kilisesi’nde unutulmaz bir müzik ziyafetine tanık oldu. Dev salon tamamen doldu. Ayakta onlarca kişi vardı. Her parçayı ait olduğu ülkenin dilinde seslendiren grup, büyük alkış aldı.
İslimyeli korodaki iki Türk’ü de tanıttı: Uluslararası nefesli ve vurmalı çalgılar ustası Hacı Ahmet Tekbilek (Ömer Faruk Tekbilek’in kardeşi) ve gazeteci-yazar Turhan Kayaoğlu..

Turhan Kayaoğlu'nun kızı Ayşe Kayaoğlu'nun, bir Finlandiya tangosu olan "Kotkas Ros" eşliğinde yaptığı dans izleyenleri büyüledi.

Bizlerin de çok iyi bildiği bir marş olan "Tre Trallande Jäntor (Dağ Başını Duman Almış)" ile konserini bitiren koro, bu şarkıda konukların katılımı ile şarkıyı konuklardan dinlemek zorunda kaldı. Sonrasında "Dağ Başını Duman Almış" olarak bildiğimiz marşın orijinal halini koro seslendirerek muhteşem alkışlarla programını bitirdi

Oya İslimyeli, konserin sonunda koronun şefi Hans Rising'e dev bir çiçek buketi ve İsveç ve Türk bayraklarının bulunduğu bir plaket armağan etti.
Koro şefi Oya Hanıma defalarca teşekkür etti.
Bu kadar ülkede konser verdik, hazırladığınız ve her yere asılmış afişlerimizle, konser programımızı tanıtan broşürlerle, teşekkür paketiyle, çiçeklerle ve izleyenlerin muhteşem katılımıyla böylesi duygulandığımız bir organizasyonla az karşılaştık,çok mutlu olduk dedi.
Oya İslimyeli ise,"bütün bunları barış için, aynı meydanda dil, din, ırk, etnik köken, zengin, yoksul ayrımı olmaksızın birleşmek için yaptım, severek, can-ı gönülden. Halk şarkıları hangi ülkeye ait olursa olsun bir hikayesi, yaşanmışlığı vardır. Bizleri bu gün iyice kenetleyen de işte bu ortaklıklar ve barış oldu.Beni destekleyen herkese teşekkür ediyorum.”dedi.



FISTIK AHMET’TE KEYİFLİ GECE

Koro üyeleri ve konukların bir kısmı, konser sonrası soluğu Oya hanımın götürdüğü Fıstık Ahmet’in mekanı Prinkipo’da aldı. Bugüne kadar onlarca sanatçıyı, müzisyeni, siyaset adamını ağırlamış Prinkipo’da Memo yine arı gibi çalıştı, mezeleri yetiştirdi. Müzikler çaldı, danslar edildi, sirtaki oynandı…

Prinkipo yine coşkuya ve dostluğa ev sahipliği yapmanın keyfini yaşadı. Ahmet Tanrıverdi (Fıstık Ahmet) çok yoruldu ama, herşeye değmişti.

İsveçliler çok memnun ama gözleri buğulu ayrıldı Büyükada’dan.