Seattle Özel Özürlüler Olimpiyatları’nda, tümü fiziksel ve zihinsel özürlü olan dokuz yarışmacı, 100 metre koşusu için başlama çizgisinde toplandı. Başlama işareti verilince, hepsi birlikte başladı. Bir hamlede başlamadılar belki ama yarışı bitirmek ve kazanmak için istekliydiler. Yarışa başlar başlamaz içlerinden genç bir delikanlı tökezleyip yere düştü ve ağlamaya başladı. Diğer sekiz kişi oğlanın ağlamasını duydular ve yavaşlayarak geriye baktı. Sonra hepsi yönlerini değiştirdi ve geriye döndüler, oğlanın yanına geldiler. İçlerinden Down Sendrom`lu bir kız eğilip oğlanı öptü ve “Bu onun daha iyi hissetmesini sağlar” dedi. Sonra dokuzu birden kolkola girdiler ve bitiş çizgisine doğru hep birlikte yürüdüler.

Hayatta önemli olan şey kendimiz için kazanmak mı? Kimilerine göre evet, kimilerine göre hayır. Bu hayatta kendimiz için kazanmaktan çok daha ötede olan bir şey var. Kendimiz için kazanırken önemli olan; yavaşlamak ve rotamızı değiştirmek anlamına gelse bile diğerlerinin de kazanması için yardım etmektir. Ve duydum ki Ataşehir Kaymakamlığı da bu yönde bir proje gerçekleştirmiş, birilerinin ‘elinden tutmak’ ve ‘kazanmasını sağlamak’ amacıyla kolları sıvamış. İstanbul Kalkınma Ajansı’nın desteği ile “Engelleri Aşalım, İstihdamda Yarışalım” projesini hayata geçirmiş.

Ön hazırlık için çaldırdığım tüm telefonlar “Tüm ayrıntıları kendisinden öğrenebilirsiniz” cevabıyla kapanıyordu. Projenin tohumlanıp yeşermesi ve sonrasında da filizlenmesi için büyük gayret sergileyen Proje Koordinatörü Meltem Öğten’in ismi öne çıkıyordu. Dilerseniz projeyi de ondan dinleyelim:

“İstanbul Kalkınma Ajansı’nın desteği ile yürütülen projemiz Kaymakamlığımızın sorumluluğunda; İlçe Milli Eğitim ve İl Milli Eğitim Müdürlüğü ve Yeditepe Üniversitesi’nin ortaklığıyla gerçekleşiyor. Ayrıca, İSÖM ve Ataşehir Belediyesi de birçok konuda destekçimiz olarak yanımızda bulunuyor. Özürlüler veri tabanından hareket ederek oluşturulan ‘Engelleri Aşalım, İstihdamda Yarışalım’ projemizde 18-40 yaş arasında 146 öğrencimiz bulunuyor. İşitme, hafif düzeyde zihinsel veya ortopedik engelli olmak üzere bireylere mesleki eğitimler veriyoruz. Mart ayında başladığımız mesleki eğitimler Aralık 2012’ye kadar devam edecek ve belirli sayıda engelli bireylerimizin istihdam edilmesini hedefliyoruz.”

“İNŞALLAH İŞ SAHİBİ OLACAĞIZ”

İlk durağımız; bulundukları yerde olmaktan dolayı memnun, hayata dört elle sarılmış ve mutluluğun yüzlerine sirayet etmiş olduğu öğrencilerin bulunduğu Lions İş Okulu oluyor. Neler yaşadıklarını, hissettiklerini bilmediğimiz, hayata geriden başlamış engelli bireyler; proje sayesinde ‘Biz de varız’ diyor ve onlar adına Süleyman ekliyor: Burada olmaktan dolayı çok mutluyuz. Hocalarımızı, bize destek verenleri çok seviyoruz. İnşallah iş sahibi de olacağız. Süleyman’ın yaşadığı duyguyu hangimiz yaşıyoruz, onu ne kadar anlıyoruz? Belki de hiç. Amma velâkin Ataşehir Kaymakamlığı yaşamlarına ortak olarak onları anlama yolunda önemli bir adımı atmış. Öyle ki; İlçe Gıda, Tarım ve Hayvancılık Müdürü Muhammet Ercik, öğrenciler ile vakit geçirmeye başladıktan sonra tabir-i caizse evinin yolunu unutmuş. Farklı bir bakış açısı varken artık vaktinin büyük bir bölümünü burada geçirir olmuş.

Föncülük ve Servis Komisi kursu derken Ataşehir Kaymakamı Turgut Çelenkoğlu da randevulaştığımız saatte bize katılıyor. Sonrasında Kaymakam Çelenkoğlu’nu da alarak projenin yürütüldüğü diğer okulları geziyoruz. Ataşehir İş Okulu’nda bulunan kursları gezdikten sonra Ahşap Hediyelik Eşya Yapımcısı kursunu geçiyoruz. Proje içerisinde en çok eforun sarf edildiği kursun öğrencileri Kaymakam Amca’larını görünce pek bir mutlu oluyor ve hiç vakit kaybetmeden de belki onlara gelir getirecek, belki de güzel bir anı olarak kalacak eserlerinden bir tanesini hediye ediyorlar. Burada da bizim payımıza yine özel ve güzel bir hediye düşüyor.

SADECE ATAŞEHİR DEĞİL, 11 İLÇEDEN KATILIM VAR

Zaman o kadar kısa geliyor ki gözümüzü açıp kapayıncaya kadar günün büyük bir bölümünü bitiriyoruz. Sayısız ödülü bulunan, oldukça başarılı işlere imza atan Yeditepe Özel Eğitim Meslek Lisesi’ne geçiyoruz son olarak. Pasta Yapımı ve Sunumu kursuna konuk olduktan sonra sözü Ataşehir Kaymakamı Turgut Çelenkoğlu’na bırakıyoruz:

“Projeyi almadan önce ufak, tefek sorunlarımız elbette oldu. Ancak farklı teklifler sunduk ve tekliflerimiz sonunda kabul gördü. Projemizin uygulanmasındaki zorluklardan bir diğeri de; Ataşehir’in etrafındaki ilçelerle de bağlantı kuralım düşüncesiyle hareket ettik. Ancak onların nakillerinde sorunlar oldu. Onu da iştiraklerimizden Ataşehir Belediyesi’nin desteği ve açtığımız ihale sonucu çözdük. Şu anda öğrencilerimizin sorunsuz bir şekilde kurslarımıza gelmesini sağlıyoruz. 11 farklı ilçeden gelen engelli bireyler proje kapsamında eğitim alıyor.

“İŞ SAHİBİ OLMALARI EN BÜYÜK ARZUMUZ”

Engellileri toplumdan saklayan bir durumdan, onların topluma çıkması, kazandırılması aşamasına geldik. Biz, bu projeyle engelliler ile birlikte çalışmanın ne kadar daha anlamlı olduğunu öğrendik. Engelliler ile faaliyet yürüten çok sayıda dernek, vakıf var ve bunların yürüttüğü projeler sayesinde engelliler hakkında bilgimiz oluyordu. Ancak işin içine girdikten sonra ne kadar çok ilgilenmemiz gerektiğini bir vesile ile yeniden öğrenmiş olduk.

Tabii arkadaşlarımızın iş sahibi olabilmeleri bizim en büyük isteğimiz, arzumuz. Bunun için gerekli gayreti göstereceğiz. Başta Ataşehir olmak üzere bireylerimizin çalışabileceği alanlardaki sektörlerle gerekli irtibatı, diyalogu kurup, gerek bireysel gerekse de topluca toplantılar yaparak istihdamlarını sağlamaya çalışacağız. Umduğumuzu elde edebilirsek proje bizim açımızdan başarıya ulaşmış olacaktır.

PROJE İLE ENGELLİ BİREYLERİN DE ÇALIŞABİLECEĞİNİ ÖĞRENDİK

İletişim çağındayız, bu bireylere ulaşmak gerçekten zor değil. Son yıllarda devletimizin yaklaşımı ile engelli bireylerin topluma kazandırılması adına önemli çalışmalar yapıldı. Ancak istihdam da önemli. Eğitimi veriyoruz ama herkes çalışmak, parasını kazanmak istiyor. Ekonomik özgürlükleri diğer özgürlüklerine de olanak sağlıyor. Verilen eğitim, bilgi, beceri ve sağlanan motivasyon ile engelli bireylerin de çalışabileceğini öğrenmiş olduk. Ümidimiz, temennimiz onların da çalışma hayatına girmeleridir.

Güncelleme Tarihi: 17 Ağustos 2012, 18:22