Okul da sporcu öğrenciler ve öğretmenler tarafından sevilen saygı duyan bir idareci olan sayın YİĞİT boş vakitlerinde okulun bahçesinde ağaçları  ve bahçe düzenlemesi ile öğrencilere hem doğa sevgisini aşılıyor,hemde yeşili koruma duygularını pekiştiriyor. Doğamızın ve yeşilin çarpık ve plansız yapılaşmalardan bilinçsizce yokedilmesine çok üzüldüğünü belirttirken.  gelecek nesilllerimizin güvencesi olan evlatlarımıza bu doğa sevgisini aşılamak sevdirmek acısından hobi bahçeleri ve çevremizdeki bahçelerimiz ve geneli ormanlarımızın yaşam ve hayat için ne kadar önem taşıdığını sevgiyle öğretmek gereklidir ayrıca Ulu Önderimizin çok güvendiği Türk Gençliğine ve geleceğin sporcuevlatlarımıza yineAtamızın doğa verdiği sözleriyle bitirmek isterim dedi.

       Atatürk’ün doğa sevgisi ve çevrecilik anlayışı önemli boyutlarda kendisini göstermiştir. Gazi Atatürk, tam bir doğa aşığı olduğu kadar çevreye verdiği önemle de kendisini tanıtmış ender rastlanan bir devlet adamıdır.

Büyük Önder Atatürk, tam bir düşünce ve sevgi adamıydı. Bir bozkır kasabası olan Ankara’yı modern bir şehir haline getiren Atatürk, günümüzde çok sözü edilen “şehircilik” ve “çevre” kavramlarına o yıllarda yapmış olduğu çalışmalar ve örnek davranışlarıyla ışık tutmuştur.

       Her gittiği yerde ağaçlandırmaya büyük önem veren Atatürk’ün, Ankara’yı çağdaş bir kent olarak görme arzu ve özlemi, kentin olabildiğince yeşillendirilmesi çalışmalarını hızlandırmıştır. Bu anlayış içerisinde Ankara’nın imar planında yapılan değişiklikler ve düzenlemeler, O’nun çevreye verdiği önemin ve çevrecilik anlayışının ne derece yüksek seviyede olduğunun birer ispatıdır. Bunlara örnek olarak; Atatürk Orman Çiftliği, Gençlik Parkı, Hipodrom ve Ankara caddelerinin ağaçlandırılması çalışmalarını verebiliriz.

Atatürk’ün doğa sevgisi ve çevrecilik anlayışını en güzel şekilde, “Yürüyen Köşk” örneğiyle daha iyi anlayabiliriz.

     Atatürk bir gün Yalova’daki yazlık köşküne gider. Köşkün yanında bulunan ulu çınar ağacının dallarını kesmeye çalışan bahçıvanı görür ve derhal müdahale ederek, ağacın dallarını neden kestiğini sorar. Bahçıvanın, ağacın dallarının uzayıp, köşkün duvarına dayandığını ve köşke zarar vereceğini ve bu yüzden kesmek istediğini söylemesi üzerine Atatürk, herkesi şaşırtan ve hayrete düşüren bir emir verir. Buna göre, ağacın dalları kesilmeyecek bina kaydırılacaktır. Görev, İstanbul Belediyesi Fen İşleri Yollar-Köprüler Şubesine verilir. Köşkün temeline kadar toprak kazılarak, bina İstanbul’dan getirilen tramvay raylarının üzerine oturtulur ve raylar üzerinde kaydırılarak, çınar ağacından 4.80m. uzaklaştırılır. Kaydırılma işlemi 10 Ağustos 1930’da tamamlanır. 71 yıl önce gerçekleştirilen bu olay, Atatürk’ün çevreye verdiği önem ve doğa sevgisinin simgesi olarak tüm insanlığa güzel bir örnek teşkil eder.